در اقتصاد معمولاً کشورهایی را که از قدرت تولیدی بالاتر و درآمد بیشتری برخوردار باشند، پیشرفته تر می دانند.
افزایش قدرت تولید کشور در گرو افزایش قدرت تولید شرکت های تولیدی و ساز و کارهای مناسب برای ایجاد کسب و کار و داد و ستدهای مناسب است.
کشورهای پیشرفته معمولاً درآمد و تولید بالایی دارند.
درآمدها به صورت عادلانه تری توزیع شده است.
تعداد بیکاران این کشورها نیز کم است.
رشد و پیشرفت، نقطۀ مقابل رکود است. یک کشور پیشرفته در برابر شوک های اقتصادی ،قدرت مقاومت دارد.
از ثبات نسبی قیمت ها و بازارها برخوردار است.
می تواند در شرایط بحرانی نیازهای اولیۀ خودش را تأمین و حتی مازاد آن را صادر کند.
معمولاً کشورهای پیشرفته از سطح سواد و بهداشت عمومی بالایی برخوردارند.
روحیۀ اعتماد و همبستگی میان مردم این کشورها برای تکاپو و تلاش اقتصادی، برجسته است.
کشورهای پیشرفته در سطح منطقه و جهان تأثیرگذارند.
در یک کلمه ،کشورهای پیشرفته ،کشورهای قدرتمندی محسوب می شوند و بقیه روی آنها حساب باز می کنند. رشد و پيشرفت نقطه مقابل رکود است.
پیشرفت اقتصادی کشور دارای مؤلفه هایی است که می توان مهم ترین آنها را رشد اقتصادی، شاخص های توسعۀ انسانی (نظیر بهداشت، سواد و امید به زندگی) و شاخص توزیع عادلانه درآمد دانست.